مرکز مهارت آموزی کشاورزی

استان فارس مقام اول تولید انگور در سطح کشور را داراست. معمولا انگورهای کشت شده در ایران به جنس ویتیس و گونه وینیفرا تعلق دارند. ارقام این گونه به زمستان های به نسبت سرد و تابستان های گرم، طولانی و خشک نیازمند هستند. با توجه به سهولت تکثیر این گونه از طریق قلمه زنی، در ایران این روش بر روش های دیگر برتری یافته است. اما مشکلاتی نیز برای آن ها به وجود می آید؛ نظیر ضعیف شدن بوته ها در برابر آفات و بیماری ها و...

روش های دیگری نیز وجود دارد که بتوان بوته های گوناگون انگور را تکثیر کرد؛ به گونه ای که مشکلات کمتری به وجود آید و بوته هایی مقاوم تر پا بگیرند. یکی از این روش ها پیوند است. از نظر باغبانی، قسمتی که بخش های هوایی یک گیاه پیوند شده را بوجود می آورد، پیوندک،‌ و بخش دیگر که ریشه گیاه را شامل می شود، پایه، نامیده می شود. بدون شک هر چه این دو قسمت از نظر صفات ژنتیکی مشابه و از لحاظ گیاه شناسی دارای خویشاوندی نزدیکتری باشد به همان نسبت جوش خوردن بافتها درمحل پیوند آسانتر و پایداری پیوند مطمئن تر است.

سرشاخه کاری، پیوندی اسـت کـه در زمـین اصـلی و روی بوته های چند ساله موجود از قبل به عنوان پایه و عمدتا با هدف تعـویض رقم قبلی با یـک رقـم مطلـوب جدیـد و یـا با اهـداف خـاص دیگر صورت می گیرد. پیوندهای گوناگونی در رابطه با تغییر رقم مناسب انگور وجود دارد که در مقاله زیر توضیح داده می شود؛ در این فایل شما با انواع پیوند، نحوه پیوند، زمان تهیه پیوند و... به طور کامل آشنا خواهید شد.

دانلود