مرکز مهارت آموزی کشاورزی

آشنایی با شته مو

این آفت شبیه به شته می‌باشد که در سراسر دنیا گسترش داشته است و آفت تخصصی درخت انگور می‌باشد. هنگامی‌ که راه‌هایی برای ورود شته مو به تاکستان وجود داشته باشد، ممکن است در ابتدا فقط تاک‌های کوچک و نهال را تحت تأثیر قرار دهد و در صورت عدم مدیریت موجب افزایش خشکی و روبه‌ زوال رفتن تعداد زیادی تاک می‌شوند (معمولاً علائم از قسمت پایینی برگ‌های تاک شروع می‌شود)، موجب گسترش و طغیان این آفت می‌شود.

در مورد کاشت نهال‌های آلوده به این آفت مخرب باید انتظار این را داشت که در کل تاکستان گسترش یابد و ممکن است بعد از چند سال کاهش رشد و بازدهی را نشان دهند، اگرچه مشخص‌شده است که نوع خاک، تأثیر زیادی بر جمعیت شته مو می‌گذارد.

خاک‌های دارای مقدار شن بالا، محل مناسب رشد و تکثیر این آفت نمی‌باشد و می‌تواند توضیح دهد که چرا برخی از تاکستان‌های مناطق آلوده به این آفت هنوز آلوده نشده‌اند. شته مو بر روی شاخ و برگ‌های تاک‌های آلوده باعث ایجاد غده‌های کروی در قسمت زیرین برگ و همچنین تخریب و سوراخ کردن در قسمت بالای برگ می‌شوند.

جدی‌ترین آسیب در اثر تغذیه شته مو، از ریشه‌های انگور و مواد تزریق‌شده از شته مو به بافت گیاه باعث ایجاد گره‌ها (گال های قلابی شکل در ریشه‌های جوان‌تر) و غده‌ها (تورم عمومی‌) می‌باشد.

تعداد جمعیت زیاد شته مو باعث مرگ انگور از طریق کاهش ظرفیت سیستم ریشه‌ای و آلودگی احتمالی زخم‌های ریشه توسط پاتوژن ها می‌شود. گسترش جمعیت شته مو در درجه اول از طریق عملیات انسانی صورت می‌گیرد. این آفت توسط ماشین‌آلات داخل تاکستان، لباس نیروهای فعال داخل باغ و همچنین ابزارهای باغبانی جابه‌جا می‌شوند. جابه‌جایی شته مو می‌تواند با باد نیز صورت گیرد. شکل بال‌دار حشره به‌ندرت یافت می‌شود، اما قادر به پرواز در مسافت‌های بسیار طولانی می‌باشد.

کنترل شته مو

کنترل شته مو در تاک‌های آلوده و مستعد هنوز عملی نیست، اگر چه خاک برخی از مناطق ‌آلوده به این آفت شده است. یکی از مشکلات مبارزه و کنترل با شته مو این است که این حشره می‌تواند بر روی ریشه‌های بسیار پائین تر از سطح خاک که خارج از دسترس مواد شیمیایی می‌باشد زندگی کنند، که استفاده از مواد شیمیایی در خاک‌های رسی که شته مو آن را ترجیح می‌دهد بسیار دشوار می‌باشد؛ همچنین تخم‌های این آفت نیز نسبتاً سخت و مقاوم می‌باشند.

تاکستان‌های آسیب‌دیده می‌توانند از طریق آب یاری و کود دهی مناسب، رشد و تولید خود را برای چند سال ادامه دهند، اما در بیشتر موارد، آن‌ها درنهایت به آفات تسلیم می‌شوند و خشک می‌شوند.

برخی از عوامل کنترل‌کننده زیستی مانند قارچ‌های بیماری‌زا حشرات موردبررسی قرار دارد، اما بعید است که این روش‌ها کاربردی و قابل‌اجرا باشند. بنابراین، برای مدیریت موفقیت‌آمیز آفات در وهله اول جلوگیری از ورود این آفت به باغ و پیوند انگورها با پایه پیوندی که ریشه‌های مقاوم دارند عملی می‌باشد.

منبع: تجارت سبز آبان