-
۱ شهریور ۱۴۰۲
-
۸۱
کشاورزی پایدار عبارت است از زراعت براساس اصول بوم شناسی و ارتباط بین جانداران و محیط آنها. از آنجا که کشاورزی بخش بزرگی از صادرات را به خود اختصاص داده است، اهمیت کشاورزی پایدار بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است.
به عبارت دیگر کشاورزی پایدار به معنی این است که بدون آنکه نسل های آینده برای تولید غذا به خطر بیفتند، غذایی سالم و با کیفیت تولید کنیم. همچنین غذای تولید شده باید با استفاده از تکنیکهای کشاورزی حافظ محیط زیست و سلامت همگانی باشد.
باید توجه کرد که کشاورزی پایدار با کشاورزی صنعتی تفاوت بسیاری دارد؛ به طور مثال در کشاورزی پایدار غذاهای طبیعی و ارگانیک جایگزین غذاهایی که با مواد شیمیایی رشد یافته اند می شوند اما کشاورزی صنعتی تا حد زیادی به آفت کش ها و سموم شیمیایی وابسته است.
از مزایای کشاورزی پایدار می توان به : حفظ محیط زیست، کاهش هزینههای کشت و کار، حفاظت از حیوانات، جلوگیری از آلودگی ناشی از پسماندهای کشاورزی و حفظ سلامت همگانی اشاره کرد. لازم به ذکر است که این نوع کشاورزی به کمک روشهایی همچون : غنی سازی خاک، کشت تناوبی و مدیریت تلفیقی آفات امکان پذیر گردیده است.