-
۲ مرداد ۱۴۰۲
-
۷۹
✔️تأمین و فراهم آوری سریع و به مقدار مورد نیاز از عناصر غذایی برای گیاه.
✔️بالانس آب مورد نیاز گیاه از طریق تواتر زیاد آبیاری به طوری که رطوبت کافی همیشه در محیط وجود دارد.
✔️فراهم آوری شرایطی که حداکثر توان جذب آب و مواد غذایی توسط ریشه ها در آن بوجود می آید.
✔️کنترل سریعتر و دقیق تر شوری (ضریب هدایت الکتریکی) و PH.
✔️تعادل و بالانس مناسب تر و دقیق تر عناصر غذایی در بستر و جلوگیری از اثرات متقابل در هنگام جذب.
✔️موازنه آب و موادغذایی به شکل دقیق تر که حداکثر رشد و حداکثر کیفیت محصول بخصوص گل و میوه در آن قابل دسترس می باشد.
✔️امکان استفاده از روش پاگرما (گرم نمودن بستر) برای فعالیت بیشتر ریشه ها در فصول سرد در گلخانه ها.
✔️تبادلات گازی آسانتر ریشه ها به واسطه تهویه مناسب تر که موجب کارایی بهتر ریشه ها می گردد.
✔️حداکثر تولید به لحاظ وجود حداکثر جذب آب و مواد غذایی که عمده ترین نیازهای ساخت و ساز گیاه می باشند.
✔️تولید محصولات با کیفیت به لحاظ تغذیه بهتر و متعادل تر از آب و مواد غذایی.
✔️امکان کنترل و تعدیل پارامترهای کیفی آب و بستر به منظور ایجاد شرایط مناسب برای رشد محصول.
✔️امکان برنامه ریزی هوشمند با استفاده از دستگاه های کنترل کننده محیطی در محیط های بسته و باز.
✔️افزایش کارایی مصرف کود (عناصر شیمیائی) و آب از طرفی و کاهش مصرف عناصر شیمیائی که در حفظ محیط زیست مؤثر است.
✔️ضدعفونی راحت تر بستر و کنترل بیماری ها و آفات خاکزاد و یا تعویض آن در این روش از مزیت های اولیه آن به شمار می رود.