مرکز مهارت آموزی کشاورزی

با تنک کردن صحیح انگور، عملا می‌توان ظرفیت میوه‌دهی بوته را افزایش داد، زیرا سطح برگ بیشتر باعث تقویت تدریجی آن شده و به‌تدریج می‌توان خوشه‌های بیشتری را روی بوته باقی گذاشت .خوشه‌های تنک شده کمتر دچار پوسیدگی و قارچ زدگی می‌شوند و معمولا هزینه برداشت به دلیل همزمان رسیدن پایین می‌آید .

تنک کردن گل:

تنک کردن خوشه گل معمولا در زمانی بین ظهور برگ تا باز شدن گل‌ها انجام می‌گیرد و نسبت تعداد برگ به خوشه افزایش می‌یابد. هنگامی که پرچم و مادگی در حال تشکیل باشند، افزایش تعداد برگ باعث می‌شود مواد قندی بیشتری به خوشه باقی‌مانده برسد و تعداد حبه‌های سالم در خوشه بالا رفته و خوشه‌ها پرپشت می‌شود. تنک کردن خوشه گل در اوایل بهار و به محض ظهور گل‌ها انجام می‌پذیرد. برتری این روش بر دیگر تنک کردن‌ها این است که خوشه‌های گل باقی‌مانده مدت طولانی‌تری از مزایای بالا رفتن نسبت برگ به خوشه استفاده می‌کنند .

تنک کردن خوشه میوه:

در این نوع تنک کردن خوشه‌ها پس از تشکیل حبه از شاخه جدا می‌شوند. این روش بر روی تعداد حبه و یا طول آن اثر مستقیمی ندارد. در واقع خوشه‌های کوچک یا بسیار بزرگ و خوشه‌های که شکل مناسبی ندارند جدا می‌شود. بدیهی است که خوشه‌های باقی‌مانده از مواد غذایی بیشتری برخوردار شده و حبه‌های آن‌ها درشت‌تر می‌شود. این روش برای تنظیم میزان محصول ارقامی به کار می‌رود که بیش از حد محصول می‌دهند .

تنک کردن حبه:

در این روش مقداری از انتهای خوشه قطع می‌شود، به طوری که تعداد دلخواهی از حبه‌ها باقی بماند. با اجرای این روش در صورتی که بلافاصله پس از تشکیل حبه‌ها عمل تنک کردن انجام شود، حبه‌های باقیمانده سی درصد اضافه وزن پیدا می‌کنند. تاخیر در انجام تنک کردن باعث می‌شود از میزان اضافه وزن کاسته شود و به ده تا بیست درصد برسد. معمولا در بیشتر ارقام خوشه‌ها را به گونه‌ای کوتاه می‌کنند که حدود ۸۰ تا ۱۰۰ حبه باقی بماند.

ازدیاد حجم حبه‌های انگور:

بعضی از هورمون‌های گیاهی در صورتی که با غلظت مناسب و در زمان مناسب روی خوشه‌ها پاشیده شوند، اثری مشابه حلقه‌برداری (ازدیاد حجم حبه‌ها) دارند. اگر هورمون‌پاشی با حلقه‌برداری باشد، اثر آن تشدید خواهد شد. جیبرلین یکی از هورمون‌هایی است که در بزرگ شدن حبه‌ها نقش دارد.