مرکز مهارت آموزی کشاورزی

محققان به تازگی نشان داده‌اند که یک گیاه انگلی که عمدتا بومی جنوب شرقی استرالیا است، توانایی بالقوه‌ای در کنترل زیستی علف‌های هرز دارد. مبارزه با علف‌های هرز هر ساله میلیون‌ها دلار هزینه بر دوش کشاورزان می‌گذارد.

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از ایسنا، محققان دانشگاه آدلاید استرالیا به تازگی دریافته‌اند Cassytha pubescens می‌تواند برخی علف‌های هرز همچون اولکس اروپایی، تمشک و علف اسکوربوت را از بین ببرد اما به درختچه‌های بومی آسیبی نمی‌زند.

رابرت سیروکو، محقق دانشکده زیست‌شناسی این دانشگاه می‌گوید: «گیاهان انگلی از طریق مکنده‌های خود به گیاه میزبان می‌چسبند، به آن چفت می‌شوند و آب و مواد غذایی را از درون گیاه می‌مکند و به این ترتیب روی گیاهی که آن را آلوده کرده‌اند به حیات خود ادامه می‌دهند».

کاسیتا از گیاهان انگلی موفق است که تقریبا روی هر چیزی رشد می‌کند و علیه بسیاری از علف‌های هرز با اهمیت همچون اولکس اروپایی، تمشک و علف اسکوربوت بسیار موثر است.

حذف این علف‌های هرز از مزارع کشاورزی، جنگل‌ها، پارک‌های ملی، مناطق مسکونی و دیگر نواحی زیست محیطی سالانه میلیون‌ها دلار هزینه در بر دارد. این علف‌ها اثرات نامطلوبی بر رشد گیاهان بومی دارند، تنوع زیستی را به خطر می‌اندازند و می‌توانند خطر آتش سوزی‌های طبیعی را افزایش دهند. خلاص شدن از این علف‌ها بسیار سخت است، زیرا تعداد بسیار زیادی دانه تولید می‌کنند که ده‌ها سال روی خاک باقی می‌مانند.

در این شرایط کاسیتا می‌تواند به عنوان یک عامل کنترل‌کننده زیستی عمل کند و هزینه کنترل این علف‌ها را به میزان زیادی کاهش دهد.

این تحقیق که در مجله New Phytologist به چاپ رسیده است نشان می‌دهد که کاسیتا صرف نظر از شرایط نیتروژن خاک اثر ویژه‌ای بر علف‌های هرز دارد.

بقولات (گیاهانی از قبیل نخود و لوبیا و باقلا و عدس و ماش) در محیط‌های کم نیتروژن رابطه همزیستی خود با باکتری‌های تثبیت‌کننده نیتروژن را تقویت می‌کنند و همین امر مصرف انرژی گیاه را افزایش می‌دهد، لذا این امکان وجود دارد که در شرایط کم نیتروژن، گیاهان به کاسیتا حساسیت بیش‌تری نشان دهند. با این حال نتایج نشان داد که دستکاری ذخیره نیتروژن خاک هیچ تاثیری بر اثربخشی کاسیتا بر علف‌های هرز یا میزبان گیاهی که از تیره بقولات است ندارد.

این یافته‌ها نشان می‌دهد که کاسیتا می‌تواند صرف نظر از شرایط نیتروژن به عنوان یک کنترل کننده زیستی روی بیشتر بوته‌های هرز که غیربومی استرالیا هستند موثر باشد در حالی که به گیاهان بومی آسیبی نمی‌زند.