مرکز مهارت آموزی کشاورزی

روش کشت زیر پلاستیک طی سال های اخیر، با اهدافی مانند سرعت دهی به رشد و جوانه زنی گیاه، افزایش دمای خاک و صرفه جویی در مصرف آب آبیاری گسترش یافته اما به دلیل استفاده از پلاستیک در سطح گسترده، به تهدیدی جدی برای محیط زیست تبدیل شده است.

صیفی جاتی مانند : توت فرنگی، خیارسبز، کدو، بادمجان و هندوانه محصولاتی هستند که به صورت زیر پلاستیک کشت می شوند. این روش کشت دارای مزایای بسیاری می باشد، شامل : کاهش هزینه‌های تولید از طریق کاهش نیاز به نیروی کار، زودرس شدن محصول، تولید محصول خارج از فصل و عرضه ی زود هنگام به بازار و کاهش مبارزه با علف های هرز.

کشت زیر پلاستیک معایبی نیز دارد که با توجه به گسترده بودن استفاده از این روش، باید به آنها توجه کرد. باقی ماندن بقایای پلاستیک های استفاده شده، تجزیه ناپذیر بودن و آلودگی محیط زیست، کاهش عملکرد و نامرغوب شدن زمین همگی از معایب این روش به شمار می روند.

به گفته ی کارشناسان محیط زیست، با پایان یافتن فصل برداشت و باقی ماندن پلاستیک ها در طبیعت، آلودگی خاک و مسمومیت های آبی و خاکی بوجود می آید. از طرفی دیگر، دام ها از این پلاستیک ها تغذیه کرده و در نتیجه از بین می روند.