-
۷ مرداد ۱۳۹۸
-
۱۵۱۷
بدون شک نقش و اهمیت فضای سبز در زندگی
ماشینی امروز بر روحیه انسانها و تلطیف هوا بر هیچ کس پوشیده نیست. در بررسی
اثرات روانی و اجتماعی فضای سبز باید گفت که انسان در هر شرایطی، روزانه به چند ساعت محیط ساکت و آرام نیاز دارد که فضای سبز میتواند این فضا راتأمین نماید.
اما با این وجود و در حالی که سرانه استاندارد فضای سبز در دنیا 25 مترمربع برای هر فرد است در ایران این سرانه بسیار اندک است.
باید
توجه داشت که ایجاد فضای سبز نیازمند دو عنصر حیاتی؛ یکی خاک و دیگری آب است. عنصر خاک همان بستر ایجاد فضای سبز است.
مسئله مهمتر از خاک کمبود آب و مدیریت نامناسب منابع آبی با سیستم های آبیاری
غیرمدرن است.
به نظر می رسد باید مدیریت منابع آبی مورد بازنگری قرار گیرد
تا بتوانیم حداکثر بهره وری را از منابع آبی داشته باشیم و سهم آب در فضای سبز نیز
افزایش یابد.
آبیاری درختان با شیوه های غلط، کاشت گونه های گیاهی با مصرف بالای
آب، عدم رسیدگی به فضای سبز، پائین بودن کمیت و کیفیت درختان، حمله آفات و عدم
نگهداری مطلوب از گونه های گیاهی بعد از کاشت، از مهمترین مشکلات فضای سبز است.
فضای سبز شامل انواع درختان، درختچهها، بوتهها، چمنها و گلهای زینتی است که
زیبایی خاصی را به وجود آورده و در تعدیل درجه حرارت هوا بسیار مؤثر است.
این پوشش گیاهی شرایط مناسبی را جهت وزش بادهای خنک فراهم می آورد و موجب تلطیف، کاهش دما و جذب گرد و غبار به ویژه در شب های گرم می گردد.
اهمیت فضای سبز در حدیثی از پیامبر اعظم (ص) نقل شده است که می فرمایند: "هر مسلمانی که بذری بیفشاند یا نهالی بنشاند و از حاصل آن بذر و نهال پرندهای یا انسانی یا چرندهای بخورد، آن برای او صدقه محسوب شود."