مرکز مهارت آموزی کشاورزی

کشت نخود به عنوان یکی از مهم‌ترین کشت‌های حبوبات در ایران و جهان، نقش مهمی در تامین پروتئین گیاهی، بهبود خاک و کاهش وابستگی به کودهای شیمیایی دارد.

نخود گیاهی یکساله و از قدیمی‌ترین گیاهان زراعی است که به دلیل مقاومت بالا در برابر تنش‌های محیطی مثل خشکی و کم‌ آبی، شهرت بسیاری دارد و کشت آن به‌ خصوص در مناطقی با آب‌ و هوای نیمه‌ خشک و خشک بسیار مناسب است.

نخود با نام علمی Cicer arietinum یکی از گیاهان مهم خانواده حبوبات (Fabaceae یا Leguminosae) است که با داشتن ارزش غذایی بالا و توانایی رشد در شرایط محیطی سخت، اهمیت ویژه‌ای در کشاورزی دارد.

لوبیا سفید از جمله حبوباتی است که بیشترین سطح زیر کشت را در جهان دارد و دارای دو رقم زودرس و دیررس می باشد. نوع دیررس بذرهای پهن، سفید و بزرگ داشته و نوع زودرس دارای بذرهای گرد و کمی پهن است.

ماش از خانواده ی Fabaceae و گیاهی گرمسیری،علفی، یکساله و غلاف دار است. ریشه های آن عمیق و ساقه ها منشعب هستند. مناسب ترین زمان کاشت ماش، اواسط تا اواخر تیر ماه می باشد و گلدهی آن در شهریور رخ می دهد.

حبوبات یکی از بزرگترین گیاهان زراعی هستند که از کشت گسترده ای برخوردار می باشند. کشت حبوبات به دلیل داشتن مزایای بسیاری چون مصرف تازه خوری، ارزش غذایی بالا و انبارداری مناسب بسیار مورد توجه است.

حبوبات پس از غلات، دومین منبع غذایی هستند و در بین حبوبات، عدس به دلیل ویژگی های مطلوبی که دارد حائز اهمیت ویژه ای است.

عدس گیاهی یک ساله، خودبارور، با بوته های 45 - 20 سانتی متری و از حبوبات خوراکی است که از حبوبات سرمادوست بوده و مناسب مناطق داغ گرمسیری نیست و مشخصاً گیاهی روزبلند است. 
در نواحی دشت تا ارتفاع 5300 متری قابل کشت است. تغییرات حرارتی مناسب آن 15 - 25 درجه سانتیگراد می باشد. البته دمای مطلوب بسته به ژنوتیپ، سن و اندازه بذر فرق می کند.
کشت عدس در ایران به خصوص در استان اردبیل از دیرباز به صورت بهاره و دیم مرسوم بوده است لیکن به دلیل بارندگی های زمستانه و رطوبت زیاد خاک جهت انجام عملیات خاک ورزی و تهیه بستر بذر، معمولا کاشت عدس در بعضی مواقع تا اوایل اردیبهشت به تعویق می افتد.
برای استفاده کامل از بارش های آسمانی باید به تاریخ کاشت توجه نمود تا محصول خوبی به دست آید.