مرکز مهارت آموزی کشاورزی

مهمترین منبع تامین آب کشاورزی، بارندگی است. برای اینکه بارندگی، بهترین بارندگی باشد و بتوان روی آن حساب کرد(به ویژه برای کشت دیم):

۱/مقدار بارندگی، به گونه ای باشد که برای تامین کمبود رطوبت، کافی باشد.

۲/فواصل بارش، آنقدر زیاد نباشد که گاه از کمبود رطوبت، صدمه ببیند.

۳/شدت آن، به نحوی باشد که بتواند در خاک نفوذ کند و به صورت رواناب هدر نرود‌.

بارندگی در ایران، توزیع زمانی و مکانی نامنظمی دارد. پس آبیاری در ایران، امری اجتناب ناپذیر است.

تاسیسات انتقال آب، به سه گروه تقسیم می شود:

۱/کانال های خاکی، ۲/کانال های پوشش دار، ۳/لوله

از معایب کانال های خاکی، تلفات و فرسایش می باشد. از مهم ترین مزایای کانال ها، ابعاد و حجم آن می باشد که باید طوری طراحی شود که زمانی که مزرعه، به حداکثر آب نیاز دارد، بتواند آن مقدار جریان را از خود عبور دهد.

لوله های تحت فشار:

تاسیسات انتقال آب، اگر لوله ای باشد، به آن لوله های تحت فشار، می گویند، که بر اساس این فشار، به دو دسته تقسیم می شوند: لوله های با فشار کم و لوله های با فشار زیاد.

لوله های با فشار کم، شامل لوله های سیمانی یا سفالی می شود و لوله های با فشار زیاد، شامل لوله هایی هستند که از موادی که در برابر فشار، مقاومت داشته باشند، ساخته می شود. مانند مواد پلاستیکی خیلی محکم یا بتن مسلح یا فولاد.

دلیل استفاده از لوله ها:

۱/جلوگیری از هدر رفت مساحت زیرکشت. ۲/در خاک های سبک، بسیار استفاده می شود.(چون تلفات زیاد است و آن خاک، استحکام برای پوشش را ندارد. ۳/در اراضی که پستی و بلندی زیادی داریم، می بایست از لوله ها استفاده شود.

اثرات سوء ناشی از آبیاری بی رویه:

۱/فرسایش

۲/شور و قلیایی شدن خاک

۳/غرقابی شدن یا باتلاقی شدن زمین های کشاورزی(در صورت بالا آمدن آب های سطحی)

۴/تخریب زمین های کشاورزی و اتلاف سرمایه و اتلاف آبی که با سرمایه تامین شده.

۵/تغییر در کیفیت آب های زیرزمینی و زیاد شدن املاح آن ها.