مرکز مهارت آموزی کشاورزی

تنش شوری از جمله مشکلات اساسی تولید محصول در کشاورزی به شمار می رود. سبزیجات مقاوم به شوری در مناطقی که آب و خاک شور دارند از محبوبیت بیشتری برخوردار هستند. 

شوری موجب ایجاد خسارت، کاهش رشد و باردهی محصول می‌شود. بنابراین در کشت مزارع شور، باید دقت کنید که چه محصولی را با چه شرایطی می‌کارید.

به طور مثال اگر شوری خاک شما بیشتر از 2000 زیمنس (2 میلی زیمنس) باشد، ممکن است عملکرد محصولی مانند گوجه فرنگی کاهش یابد. با افزایش شوری تا 6 میلی زیمنس، عملکرد گوجه تا نصف کاهش می یابد.

طبق تحقیقی که بر روی گوجه‌فرنگی انجام گرفته است، مشخص شده است که گوجه فرنگی به شوری نسبتا حساس است. به عبارتی جز سبزیجات مقاوم به شوری نیست.

تنش ها انواع مختلفی دارند و هر کدام موجب شوک و توقف رشد گیاه خواهند شد که بستگی به شدت و مدت زمان تنش دارد. مهم ترین تنش های محیطی خشکی، شوری، سرما، گرما هستند.

یکی از مهم ترین تنش های محیطی تنش خشکی می باشد که به تنش کم آبی  معروف است. خشکسالی های طولانی مدت، تغییر اقلیم، کاهش بارندگی و افزایش دمای محیط از عوامل اصلی ایجاد تنش خشکی هستند.

تنش خشکی دارای علائمی است که شامل : بسته شدن روزنه های برگ، کاهش تعرق، ریزش برگ ها، ریزش میوه ها، کاهش عملکرد گیاه و افت شدید تولید محصول هستند.

حساسیت خرما به شوری در مراحل مختلف رشد، متفاوت است. در جدول ۱، میزان تولید محصول خرما در خاک ها و آب هایی با شوری مختلف را می توان مشاهده کرد.

1️⃣پاشیدن‌ نمک در زمستان جهت جلوگیری از یخ‌زدگی جاده ها

2️⃣افزایش غلظت یون های نمک مانند کلر، سدیم، کلسیم و سولفات (کوددهی بیش از حد)
3️⃣کمبود آب و تنش خشکی
4️⃣از بین رفتن تعادل یونی و‌رقابت بین یون های خاک
5️⃣متراکم شدن خاک، افزایش رس خاک‌ تخریب ساختمان خاک

گیاهان راهکارهای مختلفی برای مقابله با شوری دارند. مسیرهای بیوشیمیایی که منجر به بهبود تحمل شوری میشود به صورت افزایشی و همزمان عمل میکنند.