مرکز مهارت آموزی کشاورزی

تحقیق روی کلون های مختلف سیب زمینی ترشی، نشان داد که در برداشت تابستانه نسبت به برداشت زمستانه، عملکرد زیست توده اندام های هوایی و غلظت های همی سلولز، پروتئین، لیپیدها و عصاره بیشتر و عملکرد غده و غلظت های سلولز و لیگنین کمتری داشت. 

از طرفی دیگر نیز برخی پژوهشگران در پژوهش هایی گزارش  کردند که میزان عناصر ماکرو اندام هوایی سیب زمینی ترشی در مقادیر مختلف نیتروژن متفاوت بود، به طوری که بیشترین‌ میزان سدیم با کاربرد 50 کیلوگرم نیتروژن درهکتار، بیشترین مقدار منیزیم و سولفور با کاربرد 100 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و بیشترین مقدار نیتروژن با کاربرد 150 کیلوگرم نیتروژن در هکتار حاصل شد.

سیب زمینی ترشی، از خانواده آفتابگردان و بومی آمریکای شمالی است و در بیشتر مناطق جهان رویش دارد. سیب زمینی ترشی در ابتدا به عنوان غذای انسان و دام مورد‌ استفاده قرار می گرفت ولی امروزه بخشی از محصول مزارع زیر کشت آن، به تولیدات صنعتی مثل اتانول و فروکتوز اختصاص یافته است.

ارتفاع بخش هوایی این گیاه تا ۳۵۰ سانتیمتر رسیده و دارای رشد انبوه و با تولید برگ های نسبتا پهن و حجیم بوده و استعداد مناسبی برای تولید علوفه‌ دارد. 
میزان علوفه سبز این گیاه تا ۷۰ تن و میزان ماده خشک علوفه تولیدی آن تا ۲۶ تن در هکتار گزارش شده است.

علوفه خشک این گیاه منبع خوبی از پروتئین با مقدار لیزین بالا است. رقم های جدید این گیاه برای تولید محصول زیاد و مواد مغذی اصلاح شده اند. مجموع مواد مغذی قابل هضم علوفه آن بر اساس ماده خشک ۶۱_۶۷ درصد بیان شده است. میزان پروتئین خام مجموع بخش های هوایی این گیاه از ۵ تا ۱۶/۷ و در برگ ها تا ۲۰/۷ درصد گزارش شده است.