کاشت نهال با توجه به شرایط محیطی هر منطقه صورت می گیرد که این زمان برای مناطق معتدل از نیمه اول اسفند تا پایان اسفند و در مناطق سردسیر از نیمه دوم اسفند تا نیمه اول فروردین می باشد.
در هر حال نهال در زمان کاشت باید در حالت خواب باشد تا گیرایی بهتری داشته باشد. ضمنا احتمال آسیب سرما وجود نداشته باشد.
شلیل، نوعی هلوی بدون کرک می باشد که ژن کرکی بودن آن، مغلوب شده است. هلو و شلیل متعلق به جنس بزرگ پرونوس و تیره رُزاسه است. هلو دو تا سه سال بعد از کشت، شروع به گل دادن میکند و در سال چهارم یا پنجم، محصول اقتصادی خود را تولید می نماید.
کمتر میوه ای مانند هلو و شلیل یافت می شود که بتواند در شرایط آب و هوایی مختلف پرورش یابد ولی این درختان، اساساً میوه مناطق سردسیری بوده و برای شکست خواب زمستانی نیاز به 100 تا 1000 ساعت سرما دارند.
با توجه به سازگاری مناسب این درختان در اقلیم های مختلف ایران، هر ساله بر کشت آن ها در کشور افزوده می شود.
صنوبر و تبریزی هر دو از جنس Populus و تیره بیدیان (Salixacea) هستند که در ظاهر شباهت زیادی به هم دارند. با این تفاوت که زاویه شاخه ها در صنوبر بازتر و در تبریزی به هم نزدیک ترند. کشت هر دوی این درختان، بیشتر به جهت استفاده از چوب آن هاست. این درخت به دلیل اینکه نیاز به پرورش پردردسری ندارد، یکی از درختان پرسود در حیطه کشاورزی است.
درخت صنوبر به علت رشد سریع، نرمی چوب، آسان بودن کار نجاری با آن، استفاده در صنعت کبریت سازی، کاغذ سازی و زراعت چوب و بالاخره جذب سرب نسبت به سایر درختان مصرف بسیار دارد. ضمناً به دلیل زیبایی تاج، برگ های لرزان وبراق آن در فصل بهار و تغیر رنگ آن به زرد و طلائی، خوش منظری، ایجاد باد شکن، کاشت آن به منظورجلوگیری از آلودگی صدا و به صورت کمربند سبز، آن را درخت مناسب فضای سبز نموده و کاشت آن در حاشیه خیابان های دارای آب روان و دائمی صورت گرفته و به عنوان یک دیوار سبز، زیبائی خاصی به این گونه مکان ها می دهد.
گونه های زیبای آن از جمله Populus alba با تناوری تاج، پوست کبود و زیبای آن برای حاشیه خیابان های طولانی بسیار مناسب بوده. به ویژه زمانی که لانه های پرندگان نظیر کلاغ های سیاه، و یا معمولی در آن ها تشکیل شود و در عصر و یا صبح که زمان فعالیت این پرندگان است منظره ی بسیار بدیع را به وجود می آورد.
این درخت با نام هایsclerocarya birrea ، ماروئلا و مارولا، شناخته می شود. یک گیاه معروف، از خانوادهAnacardiacea یا انبه است
معرفی محصول:
مناطق حاشیه ی کویر، با تابستان های گرم و خشک و آب و خاک نسبتا شور، مناطق اصلی کشت و کار و تولید اقتصادی انار کشور را تشکیل می دهند. از جمله ویژگی های باارزش این گیاه، انعطاف پذیری آن نسبت به انواع خاک ها و تحمل کم آبی و شوری آب و خاک است.